در پاسخ او که به قول خودش«حلال می خورد!»امّا حرام می گوید.
اقوام و کسان دارد و من هیچ ندارم!
طاعات و عبادات و مناجات عیانی
عید رمضان دارد و من هیچ ندارم!
مالش همه بی خمس و زکات است و حلال است!
صد سود زیان دارد و من هیچ ندارم!
بر فرق سرم می زند آن مال حلالش
حاجی غم نان دارد و من هیچ ندارم!
دانی که چرا مردم از او سخت بترسند؟
چون زخم زبان دارد و من هیچ ندارم!
صد فحش رکیکی که دهد بی کم و بی کاست
خوبی است که آن دارد و من هیچ ندارم!
دل می شکند راحت و بسیار به سرعت
کارش هیجان دارد و من هیچ ندارم!
با آن همه دین داری! اگر باد بیاید
با ناله , فغان دارد و من هیچ ندارم!
یک چهره پُر از دین و نهان زیر عبایش
شلوار کتان دارد و من هیچ ندارم!
در مزرعه ی ظلم چو در فکر شکار است
تیری به کمان دارد و من هیچ ندارم!
هر لحظه و هر ساعت و هر روز خداوند
او صد جریان دارد و من هیچ ندارم!
با این همه خوبی که خدا داد به آقا!
آتش به نهان دارد و من هیچ ندارم!
خوبی اگر این است که یارو به کف آورد
صد شکر که آن دارد و من هیچ ندارم!
فراست عسکری
