در پاسخ او که به قول خودش«حلال می خورد!»امّا حرام می گوید.

 من هیچ ندارم

 او جمله جهان دارد و من هیچ ندارم!

اقوام و کسان دارد و من هیچ ندارم!

طاعات و عبادات و مناجات عیانی

عید رمضان دارد و من هیچ ندارم!

مالش همه بی خمس و زکات است و حلال است!

صد سود زیان دارد و من هیچ ندارم!

بر فرق سرم می زند آن مال حلالش

حاجی غم نان دارد و من هیچ ندارم!

دانی که چرا مردم از او سخت بترسند؟

چون زخم زبان دارد و من هیچ ندارم!

صد فحش رکیکی که دهد بی کم و بی کاست

خوبی است که آن دارد و من هیچ ندارم!

دل می شکند راحت و بسیار به سرعت

کارش هیجان دارد و من هیچ ندارم!

با آن همه دین داری! اگر باد بیاید

با ناله , فغان دارد و من هیچ ندارم!

یک چهره پُر از دین و نهان زیر عبایش

شلوار کتان دارد و من هیچ ندارم!

در مزرعه ی ظلم چو در فکر شکار است

تیری به کمان دارد و من هیچ ندارم!

هر لحظه و هر ساعت و هر روز خداوند

او صد جریان دارد و من هیچ ندارم!

با این همه خوبی که خدا داد به آقا!

آتش به نهان دارد و من هیچ ندارم!

خوبی اگر این است که یارو به کف آورد

صد شکر که آن دارد و من هیچ ندارم!

                                                               فراست عسکری